ننه علی به فرزند شهیدش پیوست
ننه علی لقب معروف و مشهور مادری است که مدت ۲۰ سال بصورت شبانه روز در این خانه و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی کرد.
او که فرزندش به دست نوکران حلقه بگوش خاندان منحوس پهلوی (ساواک) به شهادت رسیده است، بعد از اینکه با خبر می‌شود فرزندش به شهادت رسیده و در شهر اهواز دفن گردیده است. راهی شهر اهواز می‌شود و در کنار مزار فرزندش بیتوته می‌کند.
بعد از پیروزی انقلاب به حضرت امام اطلاع می‌دهند که مادری از تهران به اهواز آمده و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی می‌کند، البته بدون هیچ سرپناهی که او را در مقابل گرمای طاقت فرسای جنوب محافظت نماید. به دستور امام (ره) پیکر این شهید از اهواز به بهشت زهرا (س) در تهران منتقل می‌شود.
از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۸ننه علی تک و تنها در این اتاقک فلزی زندگی کرد، به گفته دوستان خانه شهید بهشت زهرا (س) تا مدتها این اتاقک، برق نداشت وسیله گرمایشی و سرمایشی نداشت. بعد از سال ۷۸ به دلیل کهولت سن و بیماری جسمی، تنها دخترش او را به خانه خود می‌برد و از آن به بعد هرچند ماه یک بار به زیارت مزار فرزندش می‌آید.
اگر به قطعه ۲۴، نزدیک مزار شهید ۱۳ ساله حسین فهمیده رفته باشید احتمالا اتاقکی کوچک با دیوار‌های فلزی توجهتان را جلب می‌کند.
در میان این اتاقک مزار فرزند شهیدش قرار گرفته که بر روی سنگ آن نوشته شده «شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست».
این مادر بزرگوار در قید حیات می‌باشند و هر چند ماه یکبار برای زیارت به گلزار شهدا می‌آیند، و اگر روزی به رحمت خدا بروند در کناز مزار فرزندش دفن خواهد شد.
تکمیلی : مادر شهید «قربانعلی رخشانی مهماندوست» معروف به ننه‌علی صبح امروز در منزلش درگذشت.
مادر شهید انقلاب اسلامی "قربانعلی رخشانی مهماندوست" که حدود 90 سال از خداوند عمر پربرکتی گرفته بود و مدتی در بستر بیماری بود، صبح امروز در منزلش درگذشت.
شهید رخشانی در قطعه ۲۴ بهشت زهرا (س) نزدیک مزار شهید فهمیده دفن شده است و مادر این شهید از سال ۵۹ در یک اتاقک حلبی در کنار مزار فرزندش زندگی می‌کرد که حدود 3 سال پیش در پی نامه مقام معظم رهبری به خانه دخترش رفت و در آنجا ساکن شد.
سیاوش امیری، مدتی پیش از وفات «ننه علی» مثنوی سروده و ننه علی را گل سرسبد فجر بیداری و هوشیاری ملت بزرگ ایران می‌داند. امروز که ننه علی مسافر سبک بال بهشت است و به میهمانی فرزند شهیدش «قربانعلی رخشانی مهماندوست» رفته است، این مثنوی را تقدیم به روح پاکش می‌کنیم.
ای نگهبان حریم یاس‌ها
حافظ صندوقچه الماس‌ها
ای زلال ِ پاک و روشن مثل آب
چلچراغ پُر فروغ انقلاب
ای شُکوه کوه از تو برقرار
ای نماد قلّه‌های استوار
مادر «قربانعلی» ای شیرزن
اسوه ایثار، ای دشمن شکن
باغبان لاله‌های واژگون
پاسبان حجله‌های غرق خون
پرده‌دار خلوت اهل وَلا
همدم مظلومه‌های کربلا
زینب (س) دوران سلامُ له عَلَیک
شوکت ایران سلامُ له عَلَیک
راوی کوچ پرستوها، نَنِه
غصه‌دار بچه آهوها، نَنِه
همجوار تَربت «فهمیده»ها
شاهد در خاک و خون غلتیده‌ها
روضه خوان خیل پَرپَر گشتگان
مونس قربان رهبر گشتگان
ای نَنِه «خاتون» گُلزار ِ بهشت
با تو باید از «علی» (ع) گفت و نوشت
از «علی» (ع) از شاه مردان جلیل
شیر یزدان «حیدر» دشمن ذلیل
باب علم و معدن جُود و سخی
زوج «زهرا» (س) حجت حق «مُرتضی»
ای نَنِه «قربانعلی» شد جان نثار
زانکه بود از عشق مولا (ع) بی‌قرار
رفت در راهی که مردان رفته‌اند
عاشقان و حق پرستان رفته‌اند
یا «علی» (ع) گفت و به عشق آغاز کرد
بال در بال مَلِک پرواز کرد
شاد بادا روح آن آلاله‌ات
خُرّم و آباد باشد خانه‌ات
یادی که در دلها هرگز نمی میرد یاد شهیدان است.